İzmir'de 2000'den 2017 yılına kadar yaşlı teyzesine bakan G.Ç, teyzesi F.K'nın mirasçılarına hizmet tespit davası açtı.
Teyzesinin temizlik, çamaşır, yemek gibi işleri yaptığını, günlük bakım ve ihtiyaçlarına yardımcı olduğunu, karşılığını da elden aldığını belirten G.Ç, 2010 yılının mayıs ayından sonra da kardeşiyle dönüşümlü olarak ayda 15 gün teyzesinin evinde yatıya kaldığını ve kardeşiyle ev işlerine yardımcı olduklarını belirtti.
2017 yılında vefat eden F.K'nin mirasçıları ise, taraflar arasında hiçbir zaman iş akdi kurulmadığını, yeğenlerinin, eşini ve engelli kızını kaybeden hasta teyzelerine ziyareti alışkanlık haline getirdiklerini, teyzelerinin de arada bir yeğenlerine harçlık mahiyetinde para verdiğini iddia etti.
Tanıkların G.Ç. ile kardeşinin teyzelerine bakıcılık yaptığını doğrulamasının ardından, İzmir 12. İş Mahkemesi, G.Ç'nin 2010'dan 2017'ye kadar olan her ay 15 günlük çalışmalarının süreklilik arz ettiğine dikkati çekerek, kadının evde asgari ücretle 1229 gün çalıştığına ve prim ödemesinin davacının mirasçılarına bırakılmasına karar verdi.
Kararın istinafa taşınması üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesinin de yerel mahkemenin kararını hukuka uygun bulmasıyla dosya Yargıtaya gitti. Temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenlerle kararın bozulmasını gerektirecek nitelik oluşmadığını belirten Yargıtay 10. Hukuk Dairesi, kararı onadı.