Dijital çağın getirdiği teknolojik devrim, bilgiye erişim ve iletişim biçimlerini dönüştürdü. Ancak, bu dönüşüm sadece fırsatlarla değil, aynı zamanda büyük tehditlerle de geldi.
Casusluk ve etki ajanlığı, eski sorunların dijital çağda nasıl evrildiğini ve bu yeni savaş alanında karşılaşılan zorlukları gözler önüne seriyor. Peki, bu karmaşık tehditlerle nasıl başa çıkabiliriz?
Siber casusluk: Dijital savaşın karanlık yüzü
Siber casusluk, dijital çağın en tehlikeli tehditlerinden biri olarak öne çıkıyor. Devletler ve büyük şirketler, yakın zamanda örneklerini gördüğümüz üzere artık siber suçluların hedefi haline gelmiş durumda... Daha önceki yazılarımda da değindiğim gibi pandemiden sonra siber savaş dönemi de kendi dinamiklerini hazırlamaya başladı.
Devletler ve büyük şirketlerin uğradığı saldırılar sadece veri hırsızlığıyla sınırlı kalmıyor; aynı zamanda kritik altyapılara yönelik tehditler içeriyor. Örneğin, Rusya'nın 2016 ABD seçimlerine müdahalesi ve Çin'in büyük teknoloji şirketlerine yönelik casusluk faaliyetleri, siber casusluğun uluslararası boyutlarını gözler önüne seriyor.
Ancak, mevcut yasal düzenlemeler bu tehditlerle başa çıkmada yetersiz kalıyor. Hızla değişen teknolojiye uyum sağlayamayan yasalar, devletlerin ve şirketlerin siber güvenlik stratejilerini sürekli olarak güncellemelerini gerektiriyor. Bu durum, dijital güvenlik alanında ciddi bir boşluk yaratıyor.
Algı manipülasyonunda yeni bir çağ...
Sosyal medya, etki ajanlığı için mükemmel bir zemin sunuyor. Yabancı devletler ve etki ajanları, sosyal medya platformlarını kullanarak kamuoyunu manipüle ediyor. Dezenformasyon kampanyaları, yanlış bilgi yayarak toplumsal algıyı değiştirmeye yönelik stratejiler arasında yer alıyor. 2020 ABD seçimlerinde sosyal medyada yayılan yanlış bilgiler, bu tür stratejilerin ne denli etkili olabileceğini gösterdi.
Sosyal medya platformlarının bu tür faaliyetlere karşı yeterince etkili önlemler almadığı ise ayrı bir sorun. Şeffaflık ve hesap verebilirlik ilkesine uygun yönetilmeyen platformlar, dezenformasyon ve manipülasyonun yayılmasını kolaylaştırıyor. Sosyal medya şirketlerinin bu alandaki sorumluluklarını yerine getirmesi gerektiği açık.
Birçok platform, bu tür faaliyetleri tespit etme ve önleme konusunda etkili önlemler almamaktadır. Sosyal medya şirketlerinin şeffaflık ve hesap verebilirlik ilkelerine uygun hareket etmemesi, dezenformasyon ve manipülasyonun yayılmasını kolaylaştırıyor.
Şeffaflık eksikliği, platformların kullanıcıların hangi bilgileri nasıl ve neden yayımladığını açıkça belirlememesi çok ciddi bir sorundur. Ayrıca hesap verebilirlik eksikliği ise, bu platformların yanlış bilgi yayma ve manipülasyon gibi kötüye kullanımlara karşı nasıl bir mücadele yürüttüğünü denetleme ve raporlama konusunda eksik kalmaları anlamına gelir.
Yasal düzenlemeler ve etik sorunlar: Mevcut yaklaşımlar yetersiz mi?
Dijital casusluk ve etki ajanlığı ile başa çıkmak için mevcut yasal düzenlemeler genellikle yetersiz kalıyor. Uluslararası düzeyde standartlaştırılmış yasaların olmaması, bu sorunlarla etkin bir şekilde başa çıkmayı zorlaştırıyor. Ayrıca, mevcut düzenlemeler teknolojinin hızlı gelişen doğasına uyum sağlamada da yetersiz kalıyor.
Güvenlik protokollerinin eksikliği ve veri toplama süreçlerindeki etik sorunlar, dijital casusluk ve etki ajanlığı ile mücadelede büyük engeller oluşturuyor. Bireylerin kişisel bilgilerinin nasıl kullanıldığı konusunda belirsizlikler yaratılıyor.
Dijital çağın tehditleriyle başa çıkmak için proaktif stratejiler ve küresel işbirlikleri gereklidir. Uluslararası işbirlikleri ve standartlaştırılmış yasalar, siber güvenlik tehditlerine karşı daha etkili bir mücadele sağlayabilir. Ayrıca, bireylerin ve şirketlerin dijital güvenlik konusunda bilinçlendirilmesi ve eğitilmesi büyük önem taşır.
Sosyal medya platformlarının şeffaflık ve hesap verebilirlik ilkesine uygun olarak yönetilmesi, etki ajanlığına karşı etkili bir savunma oluşturabilir. Devletlerin ve özel sektörün dijital güvenlik stratejilerini sürekli olarak güncellemeleri ve risklere karşı hazırlıklı olmaları gerekmektedir.
Dijital çağ, teknoloji ve güvenlik stratejileri arasında bir denge kurmayı zorunlu kılıyor. Casusluk ve etki ajanlığı gibi tehditlerle başa çıkmak için teknolojiyi akıllıca kullanmalı ve savunma stratejilerini sürekli olarak güçlendirmeliyiz.Bu önü alınamaz teknolojik çağda özellikle ülkemizde bu konulara öncelik vermemiz gerekiyor.Sosyal medya platformlarına bahsettiğim önlemlere ek olarak atki ajanlığı faaliyetlerini öngörebilmek için, yabancı ülkeden proje veya akademik çalışma amacıyla para alanlardan bunu bildirmelerini istemek zorunlu olmalıdır. Bu tarz kurumlar faaliyetlerinde şeffaf olmalı , gri alan bırakmamalıdır. Türkiye demokrasiye öncelik veren bir ülkedir burada amaç faaliyetlere karşı gelmek değil şeffaf olmalarını beklemektir.
